بررسی تاثیر آموزش شادکامی بر کیفیت زندگی والدین دانش آموزان مقطع ابتدایی پسرانه منطقه 5 تهران

هدف از این پژوهش بررسی تاثیر آموزش شادکامی بر کیفیت زندگی والدین دانش آموزان پسر می باشد. روش پژوهش، تجربی بوده، بدین صورت که 35 زوج به روش داوطلبانه انتخاب شدند و به روش جایگزینی تصادفی در دو گروه قرار داده شدند (یک گروه کنترل و ی گروه آزمایش )، به گروه آزمایش، آموزش شادی به روش فوردایس توسط محقق داده شد. ابزار پژوهش در این تحقیق، پرسشنامه شادکامی آکسفورد ( 1989 ) و پرسشنامه کیفیت زندگی از فرم کوتاه شده سازمان بهداشت جهانی (1994) می باشد. بعد از اجرای پرسشنامه ها، روش تجزیه و تحلیل داده ها در دو سطح توصیفی و استنباطی صورت گرفت. مقایسه میانگین نمرات پس آزمون کیفیت زندگی در گروه های مورد مطالعه و تحلیل کوواریانس نمرات آزمون کیفیت زندگی نشان داد، بین گروه آزمایش و گروه کنترل در تمامی خرده مقیاس های کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد. در مجموع نتایج این مطالعه نشان داد که کیفیت زندگی والدین دانش آموزان بر اثر آموزش شادکامی افزایش می یابد.