افزایش گذردهی ارتباطات دستگاه به دستگاه با استفاده از تکنولوژی دوطرفه هم باند در شبکه های مخابرات سلولی

با ارزش ترین فاکتور در شبکه ھا، طیف فرکانسی ھست که محدود بوده و با این حجم عظیم تقاضا در حال اشباع شدن است. یکی از راه حل ھای مطرح شده در این حوزه برای ارتباطات سلولی، استفاده از فناوری ارتباطات دستگاه-به-دستگاه می باشد. از طرف دیگر، پیشرفت ھای اخیر در حوزه ارتباطات دوطرفه (-Full Duplex) نشان می دھند که با مدیریت بھینه تداخل در فرستنده و گیرنده ھایی که با ارتباط دو طرفه کار می کنند، تا حد زیادی می توان به مسیله خود تداخلی غلبه کرد که دستگاه ھا بتوانند در یک طیف فرکانسی ھم کار ارسال و ھم دریافت را انجام دھند. شبکه تحت بررسی، دارای تعداد زیادی کاربر است که قابلیت ایجاد ارتباطات دستگاه-به-دستگاه را دارند. برای مدل کردن مسیله، ابتدا با استفاده از شرط فاصله، کاربران به دو دسته سلولی و ارتباطات دستگاه-به-دستگاه تقسیم بندی می شوند. سپس با تمرکز روی ارتباطات بالقوه دستگاه-به-دستگاه، یک الگوریتم برای انتخاب مد کاری (دوطرفه یا یک طرفه) ارایه می شود که به واسطه آن دستگاه ھا می توانند مد کاری خود را به صورت مستقل انتخاب کنند. با مشخص شدن وضعیت مد کاری برای کاربران شرکت کننده در ارتباطات دستگاه-به-دستگاه، ظرفیت کل سیستم در شبکه به گونه ای مدل سازی می شود تا پس از فعال شدن لینک ھای دستگاه-به-دستگاه، تمام گیرنده ھای این ارتباطات به حداکثر ظرفیت ارتباط دستگاه-به-دستگاه برسند. مسیله بھینه سازی از نوع غیرخطی و صحیح است و برای حل آن، از شبیه سازی به روش مونت کارلو کمک گرفته می شود. سیستم تحت بررسی تحت تاثیر عوامل محیطی، شبیه سازی می شود تا با انتخاب بھترین مد کاری برای تک تک دستگاه ھای شرکت کننده در ارتباطات دستگاه-به-دستگاه، گذردھی سیستم افزایش یابد.