ارزیابی ریسک های فرایندی پالایشگاه گازی با روش تحلیل لایه های حفاظتی به منظور ارتقاء سطح ایمنی (یونیت 301 ، تثبیت میعانات گازی)

یکی از ضروری ترین و اصلی ترین مراحل برای افزایش سطح ایمنی در واحدهای موجود یا در حال طراحی، ارزیابی ریسک خطراتی همچون رها شدن مواد شیمیایی در محیط است که ممکن است از طریق نقص تجهیزات و یا خطاهای انسانی ایجاد شود. ارزیابی کمی و کیفی ریسک در کشورهای پیشرفته و توسعه یافته جزء لاینفک طراحی واحدهای فرایندی می باشد که متاسفانه در کشور ما هنوز جایگاه خود را بدست نیاورده است و شاید یکی از دلایل مهم آن عدم آشنایی کافی با مبانی اولیه ارزیابی کمی و کیفی ریسک است.هدف از این پژوهش شناسایی مخاطرات واحد 301 یکی از پالایشگاه های گازی پارس جنوبی (Condensate Stabilisation) به روش HAZOP و تعیین سطح یکپارچگی ایمنی سیستم های توقف اضطراری(ESD) این واحد به روش LOPA می باشد. در روش LOPA لایه های حفاظتی که قابلیت کاهش ریسک را دارند مورد بررسی قرار گرفت وسطح یکپارچگی (SIL) تعیین شد. برای سیستمهای سناریو های خطرناک شناسایی شده از طریق مطالعه HAZOP با روش LOPA واکاوی وسیستم خاموش کننده های اضطراری مربوط به هرکدام مشخص و سطح یکپارچگی (SIL) تعیین شد.سطح یکپارچگی (SIL) در چهار سطح قابل تعریف است.از آنجایی که افزایش سطح یکپارچگی ایمنی برای سیستم های توقف اضطراری هزینه زیادی در بر خواهد داشت اضافه نمود دیگر لایه های حفاظتی مستقل در پیشگیری از انحراف های فرایندی و کم شد سطح یکپارچگی سیستم های توقف اضطراری مفید می باشد.