بررسی اثربخشی آموزش مهارتهای زندگی برتاب آوری وعزت نفس زنان زندانی

مقدمه: آموزش مهارت های زندگی فرد را قادر می سازد تا دانش، ارزش ها و نگرش های خود را به توانایی های بالفعل تبدیل کند. بدین معنا که فرد بداند چه اکری باید انجام دهد و چگونه آنها را انجام دهد. هدف این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش مهارت های زندگی برتاب آوری و عزت نفس زنان زندانی شهرستان داراب انجام شد. روش: جامعه این پژوهش زنان زندانی شهرستان داراب بود. نمونه این پژوهش را 30 نفر از زنان زندانی تشکیل می دادند که از بین جامعه مورد نظر با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی و گواه قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش عبارتند از پرسشنامه تاب آوری کانرودیویدسون- اعتماد به نفس روزنبرگ و آموزش مهارت های زندگی. طرح پژوهش از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه بود. پس از انتخاب تصادفی گروه های آزمایشی و گواه ابتدا برای هر دو گروه پیش آزمون اجرا گردید، سپس مداخله آزمایشی (آموزش مهارت های زندگی) طی 8 جلسه 90 دقیقه ای به گروه آزمایش ارایه گردید و پس از اتمام برنامه آموزشی پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. یافته ها: نتایج تی گروه های مستقل حاکی از آن بود که آموزش مهارت های زندگی موجب افزایش معنادار در میانگین نمرات تاب آوری و عزت نفس گروه آزمایش نسبت به گروه گواه گردید. نتیجه گیری: آموزش مهارت های زندگی می تواند به عنوان یک روش مداخله ای مفید، برای زنان زندانی بکار رود.