مذهب گرایی، سبک های مقابله با استرس و ابعاد شخصیت به عنوان متغیرهای پیش بینی کننده سلامت عمومی در دانشجویان

با توجه به اهمیت سطح سلامت دانشجویان و نحوه مقابله آنها با فشارهای زندگی دانشجویی در بهبود عملکرد تحصیلیشان، پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه مذهب گرایی، سبک های مقابله با استرس و ابعاد شخصیت با یکدیگر و نقش آنها در پیشبینی سلامت عمومی دانشجویان انجام شد. نمونه پژوهش شامل 209 نفر از دانشجویان دختر کارشناسی دانشکده اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی بود که به صورت نمونه گیری تصادفی ای خوشه با انتخاب تصادفی یک دانشکده از میان ها دانشکده ی مختلف دانشگاه علامه طباطبایی انتخاب شدند. ها داده به کمک ها پرسشنامه ی سبکهای مقابله (WOCQ ،( جهتگیری مذهبی،پنج عامل شخصیت(R-NEOPI(و سلامت عمومی (GHQ (گردآوری و با استفاده از ها روش ی آماری همبستگی و تحلیل رگرسیون گام به گام تحلیل شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که روان رنجور خویی، سازمان نایافتگی مذهبی، مذهب گراییو سبک مقابله هیجان محور هریک قادر به پیش بینی درصد معنی داری از سلامت عمومی دانشجویان هستند. از میان متغیرهای مذهبگرایی و ابعاد شخصیت تنها برونگرایی قادر به پیشبینی معنیدار استفاده از هر دو سبکهای مقابله مسالهمحور و هیجان محور در دانشجویان بود. تحلیل آماری نشان داد که وجدانی بودن نیز قادر به پیشبینی درصد معنیداری از واریانس استفاده از سبک مقابله مساله محور برای مواجهه با موقعیت ها ی استرسزا در دانشجویان است. بر اساس ها یافته ی پژوهش میتوان نتیجه گرفت که کمک به دانشجویان برای یافتن معنا در زندگی و محکمتر کردن اعتقادات مذهبی خود میتواندتاثیر بسزایی در مقابله مناسب آنها با موقعیتها ی پرتنش زندگی خود و افزایش سطح سلامت آنها داشته باشد. همچنین آگاه کردن دانشجویان از اینکه ها ویژگی ی شخصیتی آنها چگونه ممکن است بر نحوه مقابله آنها با ها موقعیت ی استرسآمیز اثر داشته باشد نیز در بهبود وضعیت سلامت آنها حایز اهمیت است.