میزان نقص ایگوی والدین کودکان اسکیزوفرن و عادی با استفاده از نمایه نقص ایگوی آزمون رورشاخ

مقدمه: این پژوهش با هدف بررسی میزان نقص ایگوی 4 والدین کودکان اسکیزوفرن و مقایسه آن با میزان نقص ایگوی والدین کودکان عادی با استفاده از نمایهی نقص ایگوی 5 آزمون رورشاخ صورت گرفته است. روش: 10 نفر از والدین (پدر یا مادر) کودکان اسکیزوفرن که بااستفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند، با 10 نفر از والدین کودکان عادیکه آنها نیز با استفاده از روش نمونهگیری در دسترس انتخاب شده بودند، با یکدیگر مقایسه شدند. پس از انتخاب آزمودنیها، آزمون رورشاخ بر روی والدین دو گروه اجرا شد و پس از کدگذای پروتکل شرکتکنندگان، نمایهی نقص ایگو کدگذاری و نمره هر آزمودنی در این نمایه، محاسبه شد. نتایج با استفاده از آزمون tبرای معناداری تفاوت میانگینهای مستقل موردتجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که میزان نقص ایگوی والدین کودکان اسکیزوفرن در مقایسه با میزان نقص ایگوی والدین کودکان عادی به طور معناداری بیشتراست. نتیجهگیری: با توجه به یافته این پژوهش چنین نتیجهگیری میشود که این والدین در عملکردهای مربوط به ایگو دارای نقص هستند. نقص ایگو موجب الگوی شناختی و رفتاری مخرب و ناکارآمد میشود