نقش مهارت های زندگی در پیش بینی سلامت روان دانش آموزان

هدف اساسی پژوهش حاضر، پیشبینی سلامت روان بر اساس مهارتهای زندگی در دانش آموزان بود. به این منظور نمونهای به حجم 800 نفر با استفاده از روش نمونهگیری طبقهای نسبی انتخاب و پرسشنامههای مهارتهای زندگی و سلامت روان 28 سوالی روی آنها اجرا گردید. نتایج نشان داد که بین آگاهی از مهارتهای زندگی و سلامت روان (نشانگان مرضیکمتر) رابطه منفی معنیدار وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون گامبهگام نشان داد که در گام اول متغیر کنترل هیجانات وارد معادله رگرسیون شده و به تنهایی 26 درصد از واریانس سلامت روان را تبیین میکند. پس از آن مهارت مقابله با استرس، خودآگاهی، تصمیمگیری وهمدلی به ترتیب نقش مهم و معناداری در پیشبینی سلامت روان داشتند. در مجموع این متغیرها 37 درصد از تغییرات سلامت روانی را پیشبینی میکنند. نتایج بیانگر نقش و اهمیت مهارتهای زندگی در پیشگیری از اختلالات است و دارای تلویحات کاربردی برای مسیولان و برنامهریزان آموزش و پرورش است.