باز توزیع درآمد در صندوق تامین اجتماعی ایران و اثر تورم بر آن

یکی از بنیادی ترین کارکردهای نظام های تامین اجتماعی کارکرد باز توزیعی این صندوقها می باشد این کارکرد بسته به سازماندهی مالی صندوق و حرکت از موقعیت FUNDبهPAYG و یا بالعکس دارای خاصیت باز توزسع بین قشری و یا بین نسلی می شود بنا به قانون ساز و کار در نظر گرفته شده در صندوق بیمه تامین اجتماعی ایران از نوع FUND است بنابراین انتظار می رود باز توزیع رخ داده از نوع بین قشری باشد تحقیق حاضر با بهره گیری از روش ارزیابی حساب های انفرادی بیمه شدگان به آزمون این مهم پرداخته است نتایج نشان می دهد که در دهک های مختلف جامعه و هدف نرخ بازده داخلی سرمایه گذاری IRR 47تا85%با میانگین 53%و نسبت منافع به هزینه B/C 2.6تا10.3 با میانگین 3.7 می باشد این موضوع نشان می دهد نرخ بایسته بازده سرمایه گذاری صندوق 53% است در حالیکه بنا به برآوردهای موجود این نرخ در بلند مدت به طور خوش بیانانه 30%است که نشان می دهد عملا توزیع بین نسلی است ازمون اثر افزایش نرخ تورم بر باز توزیع درآمدها حاکی از زیان بیشتر نسل های حال و آینده صندوق و تشدید توزیع بین نسلی می باشد