تاثیر تزریق گلوکونات کلسیم و گرسنگی پس از تفریخ بر پاسخ ایمنی، تلفات و عملکرد رشد جوجه های گوشتی تا 28 روزگی

تاثیر طول زمان گرسنگی پس از تفریخ و تزریق گلوکونات کلسیم بر عملکرد تولیدی، پاسخ ایمنی و تلفات در مرغ گوشتی، با استفاده از 640 قطعه جوجه گوشتی سویه راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل 2×5 با پنج زمان گرسنگی (صفر، 12 ،24 ،36 و 48 ساعت) و دو سطح گلوکونات کلسیم (صفر و 6/0 میلیلیتر) در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با چهار بلوک و 16 جوجه در هر واحد آزمایشی، تا 28روزگی بررسی شد. طولانیشدن گرسنگی پس از تفریخ تا 36 ساعت، باعث کاهش وزن پرنده، کاهش درصد منوسیتها در خون و افزایش تلفات جوجهها شد. تزریق گلوکونات کلسیم، تلفات جوجهها را تا شش برابر افزایش داد ( 05/0گلوکونات کلسیم عیار پادتن علیه ویروس نیوکاسل در 15روزگی را افزایش داد. اثر متقابل گرسنگی ×گلوکونات کلسیم بر درصد تلفات جوجهها معنیدار بود و جوجههای دریافتکننده تزریق گلوکونات کلسیم تلفات بیشتری در تمام ساعات گرسنگی داشتند. بنابراین، بیش از 24 ساعت گرسنگی پس از تفریخ، تاثیر منفی بر عملکرد تولیدی و تلفات جوجههای گوشتی تا 28روزگی دارد. تزریق 6/0 میلیلیتر گلوکونات کلسیم بهعنوان منبع کلسیم و گلوکز باعث افزایش تلفات جوجهها طی گرسنگی پس از تفریخ و حفظ سطح پادتنهای مادری در خون در 15روزگی و بهبود پاسخ ایمنی اولیه در جوجهها شد.