تاثیر اسید سالیسیلیک بر خصوصیات کمی و کیفی اکوتیپهای بابونه آلمانی (Matricaria chamomilla)

سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 367

فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JCI-16-1_014

تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396

چکیده مقاله:

بابونه آلمانی با نام علمی Matricaria chamomilla از مهمترین و پرمصرفترین گیاهان دارویی اسانسدار در صنایع مختلف محسوب میشود. در این تحقیق اثر محلول پاشی اسید سالیسیلیک، در غلظتهای 0، 10-2، 10-4 و 10-6 مولار بر برخی صفات گل، اسانس و اجزای اسانس سه اکوتیپ بابونه آلمانی (ایتالیا، تهران و زابل) بررسی شد. بنابر نتایج به دستآمده، حداکثر درصد اسانس 1/50) درصد)در اکوتیپ زابل تحت تاثیر غلظت 10-4 مولار اسید سالیسیلیک و حداکثر عملکرد اسانس 0/085)گرم در گلدان)، در اکوتیپ ایتالیا در غلظت 10-2 مولار اسید سالیسیلیک حاصل شد. در بین ترکیبات شناساییشده اسانس بابونه آلمانی، کامازولن، -E-βفارنسن و آلفا بیسابولول اکسید A تحت تاثیر تیمارها قرار گرفت. حداکثر درصد کامازولن 3/789) درصد) در تاثیر متقابل اکوتیپ ایتالیا و غلظت -210 مولار اسید سالیسیلیک و بیشترین درصد فارنسن 2/264) درصد) نیز در اکوتیپ ایتالیا و در تیمار 10-2 مولار اسید سالیسیلیک مشاهده شد. کاربرد اسید سالیسیلیک در غلظتهای 10-4 و 10-6 مولار سبب افزایش آلفا بیسابولول اکسید A به مقدار به ترتیب 70/907و73/482 درصد بدون تفاوت معنادار در مقایسه با تیمار شاهد شد، اما این ترکیب اسانس تحت تاثیر اکوتیپ قرار نگرفت. به طور کلی برخلاف اجزای عملکرد اسانس تنها مقدار اسانس و ترکیبات تشکیل دهنده آن تحت تاثیر تیمار اسید سالیسیلیک قرار گرفت و واکنش اکوتیپها در صفات بررسی شده متفاوت بود.

کلیدواژه ها:

آلفا بیسابولول اکسید A ، اسانس ، اسید سالیسیلیک ، اکوتیپ ، کامازولن

نویسندگان

ماجده ملکیان

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان،ایران

خدایار همتی

دانشیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

عظیم قاسم نژاد

استادیار، گروه علوم باغبانی، دانشکده تولید گیاهی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، ایران

محمد برزعلی

استادیار بخش زراعت، مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان گلستان، ایران