آسیب شناسی روایات تفسیری

گرچه میان مفسران و قرآن پژوهان، در چگونگی کارایی روایات تفسیری و بهره مندی از آن در تفسیر، گاه با تعابیر به ظاهر ناسازگار روبرو هستیم، با این حال، هیچ یک از مفسران، خود را از این میراث گرانقدر و یادگار بی همتای اهل بیت(ع) بی نیاز ندانسته و هر یک به تناسب روش و دیدگاه خود، از آن بهره برده است. از این رو چنین به نظر می آید که حفظ و نگهداری این مجموعه بی بدیل و تلاش برای بهره گیری درست از آن، ضرورتی انکارناپذیر است.از سویی، این امر نیز آشکار است که در میان مجموعه روایات تفسیری با نمونه هایی روبرو هستیم که با مبانی مسلم عقلی و شرعی ناسازگار است و در برابر آن، گاه راهی جز انکار و ضرب علی الجدار دیده نمی شود.بی گمان، ظهور و پیدایش جریانها و رویدادهایی اسف بار و غم انگیز، در بستر تاریخ حدیث و تفسیر، چون ماجرای تلخ غلو و غالیان و افراط گران، پیدایش و نفوذ نیزنگ آمیز اسراییلیات در عرصه مهم ترین دانش های اسلامی، یعنی تفسیر و حدیث، و نیز حذف تدریجی سندهای روایات تفسیری و فراهم شدن زمینه برای دروغ پردازی و سم پاشی در فضای فکری و علمی مسلمانان، همه و همه، درآلوده ساختن و آمیختن سخنان پاک و گهربار معصومان با ناپاکی های بیرونی بی تاثیر نبوده، چه این که اکنون بخش زیادی از این ناراستی ها در منابع تفسیر روایی شیعه راه یافته، چنان که علامه طباطبایی در این باره می نویسد: نفوذ احادیث اسراییلی(یهودی، مسیحی) و روایات ساختگی در میا ن روایات ما، (واقعیتی) انکارناپذیر است .1