درآمدى بر ابعاد اعجازى و زیباشناختى نظماهنگ قرآن

قرآن کریم حقیقتى واحد است که از سوى خداى واحد و از راه وحى بر قلب پاک خاتم پیامبران فرود آمده و مردم را فرا خوانده است تا به سوى آن چه آنان را حیات مىبخشد گام بردارند و روان و جان خود را از آبشخور آن سیراب گردانند. خداوند متعال، حقایق غیبى را لباس بیان پوشانیده در قالب لسان در دسترس عارف و عامى قرار داده است. این لسان، عربى مبین 1 نام گرفته و داراى ویژگىهایى است. از جمله ویژگىهاى این زبان آن که در عین دمسازى با زبان انسانها، فاصلهاى همانند فاصله خدا و خلقش دارد.2همچنین تازگى خود را براى همه زمانها و مکانها و هر قوم و قبیلهاى حفظ نموده است و همیشه حفظ خواهد کرد. خداوند حکیم، معارفى ازلى و ابدى را با نظمى شگفتانگیز در شمار معدودى از کلمات وعبارات جاى داده و بناى سترگ و بس جاویدانى را با مصالح معینى پى افکنده است. راه ورود بهگنجینه پایان ناپذیر وحى، همین لسان عربى مبین است و فراگیرى آن به طور مستقیم و عارى ازتکلف ساختارى و فارغ از ابرهایى است که حجاب نور این خورشید فروزان مىباشند و طریق اقوم هدایت یابى نیز همین است