دابه الارض یا پدیده ای از رخداد انرژی

همواره چیستی و ماهیت اشراط الساعه مورد بحث بوده و مفسران عمدتا از طریق روایت به آن پرداخته اند. یکی از این موارد، خروج دابهالارض است که در آیه 82 سوره نمل، بهطور مجمل و مبهم از آن یاد شده است. در چیستی، چگونگی، موجودیت، فعل و قول دابهالارض، سخنان متفاوت و گاهی متناقض در تفاسیر دیده شده است. با بررسی تطبیقی تفاسیر میتوان آنها را به دو دسته اصلی تقسیم نمود که هفت دیدگاه از آنها متفرع می شود. دسته اول به ماهیت دا بهالارض پرداخته و برای آن مصداق یابی نموده اندکه عمدتا برخاسته از روایات است و دسته دیگراصلا به ماهیت آن نپرداخته اند. ازاینرو در این نوشتار با استفاده از روش توصیفی تحلیلی، با واژه پژوهی در واژه های آیه مذکور و با کمک گرفتن از سیاق سوره نمل، سعی شده است چیستی و ماهیت دابه الارض توصیف گردد. برای این منظور، به بیان مختصری از دیدگاههای تفسیری پرداخته، سپس واژه پژوهی آیه مورد نظر ارایه شده و سرانجام، دیدگاه منتخب که یک تحلیل علمی است، بیان شده است. یافتهها حاکی از آن است با توجه به گستردگی روایات درباره اشراط الساعه که گاهی نیز متناقض هستند، ضرورت دارد با به کارگیری واژه پژوهی و یافتن حوزه معنایی واژه های آیه، به تفسیر پرداخت تا فهم دقیقتری از کلام الهی بهدست آورد. دستاورد این روش، تقریب آرای تفسیری و وحدت نظر در بیان چیستی و چگونگی اشراط الساعه است.