تحلیل جامعه شناختی جنگ ایران و عراق در قالب نظریه پارسونز

این مقاله می کوشد تا جنگ عراق علیه ایران را در چارچوب خرده نظام هایپارسونز تحلیل کند. پرسش اصلی این است که این جنگ دارای چه کارکردهای مثبت و منفی اجتماعی بوده است بررسی ها نشان می دهند که جنگ در ابتدا خرده نظام زیستی را دچار آسیب نمود، به طوری که این خرده نظام توانست کارکردهای خود را محقق سازد.آنگاه، نابسامانی های ایجاد شده به خرده نظام شخصیتی منتقل شد. جنگ باعث شد تا بیشتر اهداف برنامه اول توسعه، به جز توسعه کمی و کیفی صنایع دفاعی، که توسط خرده نظام زیستی تدوین شده بودند، با ناکامی رو به رو گردند. خرده نظام اجتماعی بسته به ضرورت های خاص زمان جنگ در جهت ایجاد یکپارچگی و انسجام در جامعه، قوانینی را که بیشتر بعد اقتصادی و حمایتی داشتند، تصویب نمود که البته چندان موفق نبود. و عاقبت، خرده نظام فرهنگی نیز تخت تاثیر جنگ توانست در برهه هاى مختلف جنگ ارزش های مختلفی را احیا کند و در سطح جامعه گسترش دهد و دستورات لازم را به سایر خرده نظام های جامعه برای مقابله با معضلات ناشی از جنگ صادر نماید. این خرده نظام نیز در اواخر جنگ کارایی خود را به صورت نسبی از دست داد.