ارایه بینش و جهان بینی متعالی در حکایت های تربیتی قرآن

از شرایط مهم توفیق در هر کار، به ویژه امر خطیر تربیت، اتخاذ روش ها و شیوه هایی است که فرد را در رسیدن به هدف و در پیمودن راه کمال یاری بخشد. مهم ترین تعلیم و اساسی ترین بینشی که اسلام می خواهد به انسان ارایه دهد، بینش توحیدی است. قرآن می خواهد انسان را با خدا آشنا کند و درباره خدا به انسان معرفت بدهد. در قرآن کریم حکایت ها و داستان های تربیتی فراوانی وجود داردکه در صدد ارایه بینش و جهان بینی متعالی به انسان می باشد. سوال اصلی در این تحقیق آن است که حکایات و داستان های تربیتی قرآن، چگونه به انسان در ارایه بینش صحیح و جهان بینی متعالی یاری می رساند هدف اصلی، ارایه بینش و اعطای جهان بینی متعالی به انسان از طریق نتایج و دستاوردهای حکایات تربیتی مستخرج از قرآن می باشد. نتایج اصلی که از مقاله قابل استخراج است، عبارتند از:  قرآن کریم در تلاش است تا با ارایه بینشی صحیح نسبت به حقایق جهان هستی، حجاب های غفلت را از دیدگان انسان بزداید. همچنین تغییر بینش ها و نگرش های نادرست و جایگزینی باورها و ایده های صحیح، دستاورد دیگر حکایات قرآنی می باشد. در نهایت، ارایه بینش صحیح از طریق مواجه کردن آدمی با واقعیت ها و ارایه بینش به شکل عملی باعث می گردد که افق دید انسان در جریان عمل (دستاورد عملی) تغییر یابد و به حقیقت رهنمون گردد.