بررسی اثر پارامترهای حالت مختلف در اصلاح یک مدل کشسانی خمیری در قالب مدل های با سطح حدی

با پیشرفت تکنولوژی در عرصه های مختلف، تجهیزات آزمایشگاهی نیز روز به روز پیشرفته تر می شوند. همگام با پیشرفت هایی که از مطالعات آزمایشگاهی حاصل می شود، نیاز به ارایه ی مدل های مناسب برای پیش بینی دقیق تر رفتار خاک ، بیش از هر زمان دیگر احساس می شود با مطرح شدن مفهوم حالت بحرانی و دایمی در مسایل مکانیک خاک، تحول عظیمی در مهندسی ژیوتکنیک پدید می آمد. این تحول باارایه ی مدل هایی در چهارچوب حالت بحرانی همراه شد. مدل های ارایه شده در این غالب علی رغم موفقیت مناسب در پیش بینی رفتار خاک های رسی، در رفتار خاک های غیر چسبنده موفق نبودند. یا مطرح شدن مفهوم پارامتر حالت و تایید آن در یافته های آزمایشگاهی، ایده ی استفاده از این پارامتر در مدل های رفتاری مطرح و این نقطه ی ضعف به طور قابل توجهی جبران شد. در این نوشتار، با اصلاح یک مدل کشسانی خمیری از خانواده ی مدل های با سطح حدی اثر پارامترهای حالت مختلف در بهبود پیش بینی مدل نشان داده شده است. سه پارامتر حالت ψ و I(s) و RSR به طور مجزا به سه شیوه در فرمولاسیون مدل وارد شده است و توانایی پارامترهای حالت مختلف در اصلاح مدل اصلی با استفاده از نتایج آزمایشگاهی بر روی ماسه ی Toyoura ارزیابی شد.