تاثیر بهسزای خاک در رفتار لرزه یی دیوارهای ساحلی سپری در ساخت گاه مستعد روان گرایی

پاسخ دینامیکی دیوار ساحلی سپری مهارشده یی که لایه ی مستعد روان گرایی بخش مدفون دیوار را در بر گرفته است، به طور عددی تحلیل، علل بروز ناپایداری شناسایی، و اثربخشی بهسازی مناطق مختلف در پی کاهش جابجایی دیوار و تغییر مد گسیختگی بررسی شده است پس از تشخیص منطقه ی بهسازی مناسب، به مطالعه ی تاثیر طول این ناحیه پرداخته و کمینه و بیشنه ی طول موثر عملیات بهسازی معرفی شده است. تحلیل با نرم افزار DIANA و مدل رفتار توهاتا یابی انجام شده است. ناحیه ی جلوی ریشه ی دیوار در سمت دریا، مستعدترین منطقه برای شروع روان گرایی است تراکم این منطقه جابه جایی ها را کاهش می دهد، اما از مد گسیختگی پای دیوار جلوگیری نمی کند. بهسازی خاک پشت دیوار از وقوع این مد پیشگیری می کند و جابجایی ها را به طور قابل ملاحظه یی کاهش می دهد کمینه ی طول موثر برای بهسازی برابر مجموع طول گوه ی گسیختگی در لایه ی سست در ناحیه یر رمزی بین خاک سست و متراکم است.