ارزیابی وضعیت دسترسی به خدمات بهداشتی درمانی و بهبود سازی بهینه آن با استفاده از آنالیز موقعیت تخصیص و مدل ویکور مطالعه موردی: کلانشهر تهران

عدم تخصیص متناسب و بهینه خدمات بهداشتی-درمانی، در بسیاری از شهرهای جهان بخصوص در شهرهای کشورهای جهان سوم افزایش روز افزون مشکلات شهری و گسترش ناعدالتی اجتماعی را به دنبال داشته است. این مسیله لزوم انجام اقدامات موثر در تخصیص بهینه منابع و خدمات بهداشتی-درمانی، طوری که بتواند اهداف عدالت اجتماعی در برخورداری از این امکانات برآورده سازد را بیش از پیش بیان میکند. در همین راستا پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و بهبودسازی بهینه خدمات بهداشتی-درمانی دولتی شهر تهران صورت گرفته است. بدین منظور ابتدا با استفاده از ابزار تحلیل شبکه برای هر یک از خدمات بهداشتی-درمانی )شامل مواردی از جمله: خدمات بستری، پاراکلینیکی، اصفال، زنان و زایمان، فیزیوتراپی، آزمایشگاه ها و...( دولتی شهر تهران، هزینهی دسترسی محاسبه شد، سپس با استفاده از تکنیک ویکور 1 میزان دسترسی نهایی برآورد گردید. در مرحلهی بعد به منظور بهبودسازی خدمات با بکارگیری ابزار موقعیت- تخصیص 2 درGIS ، بر اساس سناریواز پیش تعیین شده ابتدا مراکز ارایه دهنده خدمات و سپس خدمات مختلف، بصورت بهینه بهبودسازی شدند و در نهایت میزان دسترسی دوباره محاسبه گردید. نتایج بدست آمده از ارزیابی وضع موجود نشان میدهد خدمات فیزیوتراپی، بستری و جراحی به نسبت سایر خدمات وضعیت بدتری از لحاظ دسترسی دارند. همچنین بخشهایی از جنوب تهران که دارای تراکم بالای جمعیت هستند دسترسی مناسبی بهخدمات بهداشتی-درمانی ندارند. اما نتایج پس از بهبود سازی حاکی از آن است که این مناطق پرجمعیت، وضعیت مناسبتری پیدا کردهاند و در حالت کلی وضعیت شهر تهران به لحاظ دسترسی به خدمات بهداشتی-درمانی تا حدود زیادی متعادل شده است