ساماندهی کاربری اراضی شهری در راستای تحقق توسعه پایدار شهری

موضوع زمین و چگونگی استفاده از آن همواره موضوع و بستر اصلی برنامه ریزی شهری بوده و در حقیقت سرنوشت نهایی طرح توسعه شهری را رقم می زند و همواره یکی از مسایل اقتصادی، اجتماعی و کالبدی در شهرنشینی معاصر را این مقوله تشکیل می دهد. از نظر توسعه پایدار زمین و فضا عنصری برای تامین نیازهای اقتصادی و کالبدی شهری نیست بلکه بستر اصلی تمامی فعالیت های شهروندان و ابزار لازم برای تحقق خواست ها و آرزوهای انسانی است. امروزه با توجه به توسعه روزافزون شهرها و عدم تعادل در پراکنش کاربری ها، ساماندهی کاربری اراضی شهری از اهمیت بسیار زیادی برخوردار است. دسترسی عادلانه به این کاربری ها و استفاده بهینه از آن ها، یکی از مولفه های اساسی در توسعه پایدار و عدالت اجتماعی است. هدف اصلی این پژوهش ساماندهی کاربری اراضی شهری در راستای تحقق توسعه پایدار است. روش تحقیق در این پژوهش بیشتر بر پایه مطالعات اسنادی و کتابخانه ای مبتنی بوده و در این راستا از کتاب ها، تحقیقات و مقالات نگاشته شده به زبان های فارسی و انگلیسی و نیز از سایت های مرتبط با موضوع استفاده شده و بررسی ها بیشتر به صورت توصیفی و تحلیلی بوده است. به همین منظور مفاهیم کاربری اراضی شهری، ساماندهی، اهداف کاربری اراضی و رابطه آن با توسعه پایدار و همچنین ارتباط آن با ساماندهی شهرها مورد بررسی قرار می گیرند نتایج تحقیق نشان می دهد که پایداری و توسعه پایدار شهرها در گرو توزیع متعادل و برنامه ریزی کاربری های مختلف شهری و برآورده ساختن اهداف کاربری اراضی شهری در وضع موجود و نیز آینده شهرها است.