اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به روش الکترونیکی بر خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت

پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی آموزش مهارت های زندگی به روش و الکترونیکی بر خودکارآمدی و انگیزه پیشرفت در دانش آموزان دختر مقطع دوم دبیرستان انجام گرفت. روش تحقیق نیمه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون، بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان دختر دوم دبیرستان شهر شیراز می باشد که در سال تحصیلی 95-94 به تحصیل مشغول بودند. نمونه گیری به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای است که تعداد 30 نفر به شیوه تدریس الکترونیکی در درس مهارت های زندگی تحت آموزش قرار گرفت. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه خودکارآمدی عمومی شرر و انگیزش پیشرفت هرمنس استفاده شد و برای تحلیل داده ها روش آزمون تحلیل کوواریانس به کار رفت. یافته های تحقیق نشان داد که آموزش تدریس الکترونیکی بر خودکارآمدی دانش آموزان تاثیر ندارد. آموزش الکترونیکی درس ریاضی بر انگیزه پیشرفت تحصیلی در سطح 0/01 تاثیر معنادار داشته است.