پایش چینش نانومیله های طلا بر داربست های آمیلوییدی آلبومین سرم گاوی

امروزه نانومیله طلا در حیطه زیست شناسی پزشکی و حس گرهای زیستی توجه محققان زیادی را جلب کرده است. با چینش این نانوساختارها بر آمیلویید فیبریل ها، میتوان به صورت همزمان دو ویژگی نانویی و زیستی را در ساخت داربست های نانویی القا نمود. بر این اساس، مشاهده آشفتگی های ساختاری نانوذرات حین فرآیند تشکیل آمیلویید فیبریل از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این مطالعه، تغییرات مورفولوژیک نانومیله های طلا هنگام تشکیل فیبریل های آلبومین مشاهده شده است. نانومیله های طلا از طریق روش رشد دانه آماده شده و پس از تخلیص توسط طیف سنجی فرابنفش- مریی، پراکنش نور پویا، پلاسمای جفت شونده القایی و میکروسکوپ الکترونی عبوری مشخصه یابی شدند. غلظت معین از نانومیله های طلا با آلبومین ( 0,5 میلی گرم بر میلی لیتر با بافر فسفات 0.1 مولار 8.9 PH) مخلوط شد برای به دست آوردن ساختارهای آمیلویید فیبریل، نمونه ها در دمای 60 درجه سانتیگراد با همزدن مداوم ( 450 دور بر دقیقه ) توسط دستگاه پلتیر متصل به طیف سنج فرابنفش-مریی، قرار گرفتند. بررسی نوسانات پلاسمون سطحی طولی و عرضی ویژه نانومیله های طلا، کاهش قابل ملاحظه شدت سیگنال در 3 ساعت اول فرآیند تشکیل آمیلویید فیبریل و کاهش ملایمتر در 9 ساعت دوم را نشان داد، که با وجود آن مورفولوژی میله ای نانومیله های طلا بدون آسیب باقی ماند. نتایج این پژوهش بر امکان پذیری چینش همزمان نانومیله های طلا روی داربست آمیلویید فیبریلی بدون آشفتگی ساختاری مهر تایید می زند.