تخمین تغییرمکان های غیرخطی قاب های خمشی بتن آرمه تحت زمین لرزه های نزدیک گسل

روشهای تقریبی مبتنی بر تحلیل استاتیکی غیرخطی یکی از روشهای رایج در ارزیابی عملکرد لرزه ای سازه ها می باشد. این روش ها معمولا با استفاده از نمودار برش پایه-تغییرمکان بام حاصل از تحلیل پوش اور، سیستمی یک درجه آزاد معادل برای تخمین پاسخ سیستم چند درجه آزاد تعریف می کنند. در این مقاله سعی شده است تا دقت برخی از روش های مذکور در تخمین نیاز لرزه ای سازه های بتنی تحت رکوردهای نزدیک گسل دارای پالس سرعت و بدون پالس سرعت بررسی گردد. سه قاب خمشی بتن آرمه 6، 12 و 18 طبقه واقع در مناطق با لرزه خیزی بالا تحت 16 رکورد زلزله نزدیک گسل قرار گرفته اند. ماکزیمم تغییرمکان نسبی طبقات با استفاده از سه روش مبتنی بر تحلیل پوش اور و روش پیشنهادی ASCE 41-06 تخمین زده شده و با نتایج حاصل از تحلیل تاریخچه زمانی مقایسه گردیده است.