افزایش امنیت محیطی در بازطراحی شهری (مطالعه موردی: محله باغ فیض منطقه پنج شهر تهران)

جرم، معلول عوامل متعددی از جمله عوامل کالبدی است. افزایش امنیت محیطی از طریق طراحی شهری، به کارگیری بهینه محیط مصنوع در راستای کاهش جرایم شهری تعریف میشود. در این پژوهش، رویکرد مذکور به عنوان یکی از رویکردهای پیشگیری از جرم و نیز تاثیر عوامل محیطی یا کالبدی، بر افزایش امنیت محیطی، بررسی شده است. افزایش امنیت محیطی از طریق طراحی شهری، به رابطه تنگاتنگ امنیت اجتماعی و کالبد یک محله شهری تاکید دارد؛ چراکه طبق اصول ارایه شده در رویکردCPTED لزوم بهبود وضعیت دسترسی و ارتباطات به موازات افزایش تراکم جمعیت، در راستای ارتقاء امنیت بیان میشود؛ به علاوه، بهبود شرایط روشنایی و مکانهای مخفی و نظارت طبیعی، در افزایش امنیت محیطی ضروری است. مطالعه حاضر با توجه به تاثیر توسعه شهری بر کیفیت امنیت محیطی، به اتخاذ سیاستهای راهبردی در افزایش امنیت از طریق طراحی شهری در این امر پرداخته و راهکارهایی برای افزای امنیت محیطی ارایه میدهد