تحلیل ساختاری خودتنظیمی هیجانی بر بهزیستی روان شناختی با میانجیگری سبک های تفکر در بیماران معتاد

پژوهش حاضر با هدف تعیین میزان سهم خودتنظیمی هیجانی، با میانجیگری سبک های تفکر بر بهزیستی روان شناختی بیماران معتاد انجام شده است مورد استفاد مدل سازی معادلات ساختاری و ابزار تحقیق شامل پرسشنامه سبک های عاطفی هافمن و شلدن پرسشنامه سبک های تفکر اشترنبرگ و پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف بود نمونه آماری تحقیق، شامل 100 نفر از معتادان مراجعه کننده به کلینیک های درمان اعتیاد شهرنظرآباد بودند که بصورت نمونه گیری تصادفی، انتخاب شدند و برای تحلیل داده ها از نرم افزار P.L.S استفاده شد یافته ها: تحلیل ساختاری اثرات بین خودتنظیمی با بهزیستی با توجه به نقش میانجی سبک های تفکر ارزیابی شد. خودتنظیمی هیجانی بر سبک های تفکر اثر مثبت و معنی داری وجود داشت، خودتنظیمی بر بهزیستی اثر مثبت و معنی داری وجود داشت. همچنین سبک های تفکر بر بهزیستی اثر مثبت و معنی داری وجود داشت نتیجه گیری، خودتنظیمی به همراه سبک های تفکر منجر به افزایش بهزیستی می شود، بنابراین توانایی در تنظیم هیجانات و نیز سبک تفکر متناسب با موقعیت می تواند از عوامل مهم در پیشگیری از مشکلات روانی متعدد از جمله اعتیاد می باشد توجه به این عوامل علاوه بر پییشگیری می تواند گامی مهم در درمان بیماران معتاد باشد.