نحوه عمل مدل های ذهنی و ریاضی در تصمیم گیری های مدیریتی

بطور کلی تصمیم گیری یک فرآیند ذهنی است که تمام افراد بشر در سراسر زندگی خود با آن سرو کار دارند. فرآیند تصمیم گیری در پرتو فرهنگ، ادراکات، اعتقاد ، ارزش ها، نگرش ها، شخصیت، دانش و بینش فرد صورت می گیرد و این عوامل بر یکدیگر تاثیر متقابل دارند. در مدیریت معاصر تصمیم گیری به عنوان فرآیند حل یک مساله تعریف شده است و اغلب به تصمیم گیری، حل مساله نیز گفته می شود. می توان گفت تمام فعالیت ها و اقداماتی که در همه زمینه ها توسط افراد بشر انجام می شود، حاصل فرآیند تصمیم گیری است. . برای اتخاذ یک تصمیم مساعد باید بتوان، ارزش هر یک از نتایج احتمالی را که پس از انجام تصمیم او حاصل خواهد شد، پیش بینی کرده و به طور ضمنی این ارزش ها را با نوعیمقیاس کمی مقایسه، و احتمال موفقیت را بررسی نماید، که این کار همیشه ساده نخواهد بود. مدل ، الگویی برگرفته از واقعیت است و روابط بین متغیرها را نشان می دهد و می توان از آن برای پیش بینی در تصمیم گیری استفاده کرد. با به کارگیری مدل بدون آنکه مخاطره تصمیم گیری در دنیای واقعی را داشته باشیم می توانیم مطلوب ترین تصمیم را اتخاذ کنیم. به وسیله یک مدل آثارتغییرات مختلف می تواند به سرعت و با دقت مورد سنجش قرار گیرند و تصمیم گیرنده بدون مخاطره و ریسک از نتایج آن ها مطلع شود . مدل های ریاضی مجموعه ای از مدل ها و تکنیک های کمی است که از طریق روش های علمی، مدیران را در امر تصمیم گیری یاری میدهد می باشد و با استفاده از مدل های ذهنی می توان دریافت که چطور تعبیر اطلاعات می تواند بر فرایند تصمیم گیری اثر گذارد و مجموعه راه حل های درنظر گرفته شده رامحدود کند . در این مقاله سعی بر این است تاثیر متفاوت مدل های ریاضی وذهنی مدیر بر روی یک تصمیم مدیریتی مورد بررسی قرار گیرد