بررسی توانمندی و نارسایی های جاذبه های گردشگری ایران در سفرنامه های عصر صفویه

امروزه، گردشگری به یکی از منابع درآمدی اصلی برای بسیاری از کشورهای در حال توسعه تبدیل شده است. (UNWTO2016) بی شک مسافرت یکی از لذت بخش ترین تجربه های افراد در طول زندگی شان است. اهداف سفر ممکن است متفاوت باشد و سفرنامه نویس ممکن است به منظور سفر بازرگانی و تجارت، سفر برای آگاهی از وضع دیگر مردمان جهان، ماموریت سفر دینی و … اقدام به سفر و سفرنامه نویسی کند. فوایدی که از سفرنامه ها می توان کسب کرده، گوناگون است. مهم ترین فواید سفرنامه ها تصویر وضع مکان ها و آدمیان در زمان های مختلف و همچنین شرح وضع زندگی عادی و روزمره مردمان هر شهر و دیاری است که توسط خود آن مردمان ثبت و ضبط می شود (حسن نیا،62:1389) هدف این پژوهش بررسی و توانمندی ها و نارسایی های ایران در سفرنامه های نگاشته شده در ادوار گذشته برای یافتن راه حل هایی در خصوص رونق گردشگری در کشورمان می باشد. این پژوهش، با روش تحلیلی و توصیفی و با جمع آوری اطلاعات به روش کتابخانه ای به تحریر درآمده است. لازم به ذکر است که اطلاعات مربوط به این پژوهش، مربوط به سده های گذشته می باشد و تنها منابع قابل استفاده سفرنامه های نگاشته شده در آن دوران می باشد که ممکن است برخی از سفر نامه نویسان نظرات و قضاوت های شخصی خود راه در نوشته هایشان دخیل کرده باشند. براساس اطلاعات یک جمع آوری شده از مستندات، امنیت عمومی و ثبات سیاسی کشور در دوره شاه عباس اول، مهم ترین عامل توسعه اقتصادی، جلب جهانگردان خارجی و رونق سیروسفر در ایران بوده است. (الوانی، 54:1385 )همین عوامل موجب ورود گردشگران فراوانی بود نگاشتن سفرنامه ها این دو نوع نگاه متفاوت در خصوص حکومت صفویه شده است. بررسی این سفرنامه ها با نگاه صنعت گردشگری، به ما کمک می کند چه بیشتر با کشور خود و جاذبه های آن از دید مردم کشورهای دیگر آشنا شویم. در این دوره که این صنعت در کشور ما بسیار ضعیف شده است و نیاز به برنامه ریزی های دقیق برای رونق دارد، بررسی این سفرنامه ها کمکی می باشد که کشور خود را به ایده آل های گردشگران خارجی از لحاظ گردشگری برسانیم.