ارتباط بین وضعیت اقتصادی- اجتماعی خانواده با میزان مشارکت در فعالیت جسمانی دانش آموزان دختر و پسر 16-12 ساله شهر زابل

در مشارکت جسمانی افراد عوامل متعددی مانند امکانات، وضعیت اقتصادی- اجتماعی، عوامل روانی - ادراکی و حمایت والدین نقش دارند، این عوامل می توانند پیش بینی کننده الگوهای رفتاری فرد در حیطه سلامت باشد. لحاظ کردن این عوامل در سیاست گذاری ها در جهت توسعه سلامت موثر است. بنابراین هدف این مطالعه بررسی رابطه بین وضعیت اقتصادی - اجتماعی خانواده با مشارکت جسمانی دانش آموزان دختر و پسر 16-12 سال شهر زابل می باشد. روش انجام تحقیق، دانش آمزوان شهرستان زابل بودند، که آمار آن ها 10279 نفر بود ولی 600 نفر به عنوان نمونه به شیوه ی نمونه گیری هدفمند انتخاب شدند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. برای تحلیل داده ها از نرم افزار های SPSS ویراست 23 و MINITAB ویراست 17 استفاده شده است. همچنین سطح معنی داری 0/05 گرفته شد. نتایج نشان داد که در گروه پسران و دختران 16-12 سال بین مشارکت در انواع رشته های ورزشیف میزان فعالیت جسمانی در شرایط مختلف روزمره و میزان فعالیت های نشسته با وضعیت اقتصادی -اجتماعی رابطه معنی داری وجود نداشت )0/05مشارکت جسمانی می باشد، اما در شرکت کنندگان حاضر مولفه های دیگری موثرتر باشد. به نظر می رسد عواملی نظیر امکانات، نگرش، اعتقادات والدین و عوامل روانی فردی بیشتر از مولفه ی اقتصادی - اجتماعی حایز توجه باشد که ضرورت انجام پژوهش هایی تخصصی تر بر اساس اعتقاد افراد به ورزش، درک صحیح فرد از میزان فعالیت بدنی و شایستگی حرکتی خود، جهت داشتن جامعه ای پویا را می طلبد. در نهایت پیشنهاد می شود جهت مشارکت جسمانی بیشتر افراد، به اولویت بندی عوامل موثر بر مشارکت جسمانی افراد و گسترش و توزیع بیشتر امکانات ورزشی در سطح شهر زابل پرداخته شود.