آموزش نوین و تفکر انتقادی در نظام آموزشی

یکی از چالش های اسااسای نظام آموزش و پرورش در ایران نحوه سازگاری با آن با شرایط جدید حاکم بر جهان و ایران بویژه در آستانه ورود به جامعه اطلاعاتی با جامعه دانایی محور است. اگر قرار است آموزش و پرورش در ایفای کارکردهای خود موثر واقع شود؛ نمی تواند نسبت به این شرایط و تحولات بی تفاوت باقی بماند. تفکر انتقادی به منزله مهارت اساسی برای مشارکت عاقلانه در یک جامعه دموکراتیک شناخته شده و در دنیای مدرن تجارت به منزله مهارت ضروری موردحمایت است. تفکر انتقادی باعث می شود که فرد، از مدارک و شواهد موجود بالاترین درک را داشته باشد و درک کردن فرد را قادر می سازد تا نظرات و معانی را که در ورای هرچیز مهم وجود دارد آشکار سازد. بنابراین هدف پژوهش حاضر بررسی مروری بر مفاهیم تفکر انتقادی در نظام آموزشی می باشد. در این پژوهش به تعاریف تفکر انتقادی، مهارت های تفکر انتقادی، نظریه های تفکر انتقادی و ابعاد تفکر انتقادی پرداخته می شود. نتایج این پژوهش نشان می دهد که تفکر انتقادی، موضوعی مهم و اساسی در آموزش نوین است. همه ی مدرسان مایلند تفکر انتقادی را به فراگیران شان یاددهند. بسیاری از مراکز آموزشی امیدوارند، مدرسانشان از راهکارهای تدریس مهارت های تفکر انتقادی آگاه شوند ومحدوده ای را خاص تدریس و تاکید بر تفکر انتقادی تعیین کنند و آن را گسترش دهند. همچنین، با طرح بعضی از مشکلات، مهارتهای تفکر انتقادی فراگیران را محک بزنند.