مطالعه ی تاثیر شبکه های اجتماعی مجازی بر میزان ارتباطات جوانان با والدین مطالعه ی موردی: جوانان20-29 ساله شهر شیراز

فناوریهای اطلاعات و ارتباطات با فراهم آوردن امکان پیدایی جامعه ای شبکه ای، افراد و جوامع را در قالب های تازه، هویت های تازه بخشیده و به دنبال آن ساختار مناسبات و ارتباطات انسانی و به ویژه روابط خانوادگی نیز شکل جدیدی به خود گرفته است. این شبکه ها با عضوگیری های رایگان از کاربران توانسته اند در جریان سازی های مختلف نقشی اساسی بر عهده داشته باشند. همچنین در میان خانوادهها، ارزشهای اجتماعی آنان را تحت تاثیر قرار داده و موجب تغییراتی در رفتار و گفتمان نسل جوان و ارتباط آنان با والدین شده است. با توجه به اهمیت کانون خانواده و روابط بین اعضا پژوهش حاضر با هدف بررسی عواملی که موجب گرایش نسل جوان به فضای مجازی و فاصله گرفتن از خانواده می شود، انجام می گردد. لذا تعداد 484 جوان 20- 29 ساله شهر شیراز را به شیوه پیمایش و ابزارپرسشنامه مورد بررسی قرار دادیم. تحلیل یافتهها با استفاده از نرم افزار 16SPSS در دو سطح توصیف و تحلیل انجام شد، در سطح توصیف نتایج نشانگر این است که، حدود 30 درصد از جوانان ارتباط کمی با والدین خود دارند. همچنین تحلیل یافتهها با استفاده از پیرسون بیانگر این است که بین اعتماد داشتن به فضای مجازی، فضای صمیمی، مدت زمان استفاده، دلبستگی، تنوع و گستردگی شبکه ها با میزان ارتباط با والدین ارتباط معکوس و معناداری وجود دارد