ارائه الگوریتمی برای تعیین مسیر مناسب خطوط انتقال در برنامه ریزی بازیابی شبکه قدرت

یک شبکه قدرت ممکن است به علل گواگون وارد شرایط اصطراری و یا بجرانی گردد که در صورت فروپاشی شبکه منجر به بی برقی قسمتی از شبکه و یا کل آن خواهد شد. هزینه ناشی از قطع برق برای شرکت های برق و مصرف کنندگان بسیار زیاد است. به همین دلیل تا حد امکان از وقوع خاموشی جلوگیری می شود، ولی در پاره ای موارد، وقوع آن اجتناب ناپذیر است و باید سعی شودکه دامنه و زمان خاموشی محدود گردد. به مجموعه فعالیت هایی که برای بازگرداندن شبکه به حالت عادی پس از وقوع خاموسی صورت می پذیرد، ازیابی سیستم قدرت می گویند که عبارت است از استقرار مجدد نیروگاهها و وصل دوباره خطوط انتقال و مصرف کننده ها. این روند باید در کمترین زمن ممکن و بدون ایجاد خطای مجدد یا آسیب رساندن به تجهیزات انجام پذیرد. اگر چه مساله برنامه ریزی بازیابی در شبکه های قدرت، مساله جدیدی در سیستم های قدرت نمی باشد، لیکن امروزه به دلیل گسترش بحث تجدید ساختار در صنعت برق و لزوم بهره بردار حداثر از شبکه، مورد توجه جدی محققان واقع شده است. همچنین وقوعچند حادثه عظیم فروپاشی در سالیان اخیر، این مقوله را به یکی از مهمترین بحث های برنامه ریزی و بهره برداری سیستم های قدرت در اکثر شرکت های برق منطقه ای کشور، تبدیل کرده است. در راستای رسیدن به طرح بازیابی، یکی از قدم های اساسی ، تعیین مسیر مناسب خطوط انتقال و کلید زنی بهینه می باشد. بدین منظور الگوی کلیدزنی باید به گونه ای ارائه شود که با حداقل کلیدزنی، شین ها و خطوط مورد نظر برقدار شوند. در ضمن انتخاب مسیر و کلیدزنی باید به گونه ای صورت پذیرد که ولتاژ و بار خطوط در محدوده مجاز قرار گیرند.