باز شناخت نقش طبیعت در فضاهای آموزشی کودکان ابتدایی

تغییرات ایجاد شده در نوع زندگی، کودکان را از تجارب روزانه در دنیای طبیعی جدا کرده است. می توان گفت ارتباط کودکان و طبیعت در دنیای امروز در حال قطع شدن است و مدارس یکی از مهمترین فضاها برای برقراری دوباره این ارتباط می باشد. آنچه که این مقاله به آن پرداخته، جنبه های مختلف کارکرد طبیعت در فضاهای آموزشی است. تفاوت در این کاردکردها از این نظر مورد اهمیت است که می تواند عامل مهمی در چگونگی طراحی فضاهای طبیعی و چگونگی حضور آنها در فضاهای آموزشی و در نتیجه کارآمد کردن این فضاها باشد. این مقاله قابلیت های مختلف طبیعت در رشد، آموزش و پرورش کودک را بازشناسی کرده و به ارایه راهکارهای عملی طراحی با توجه به این قابلیت ها خواهد پرداخت.