بررسی آزمایشگاهی عملکرد مخلوط های آسفالتی اصلاح شده با الیاففورتا و پارافایبر در دماهای مختلف

راه ها شریان های حیاتی یک کشور هستند. هزینه ی راهسازی چه در بحث ساخت (هزینه های اولیه) و چه در بحث تعمیر و نگهداری (هزینه های ثانویه) جز پرهزینه ترین بخش های عمرانی هر کشوری به خصوص کشور وسیعی چون ایران می باشد. این موضوع با افزایش راه های ساخته شده و همچنین افزایش شدت بار و تعداد ترافیک در سال های اخیر، بیشتر نمود پیدا کرده است. در طی سال های اخیر میزان تردد وسایل نقلیه در کشور به طور چشمگیری افزایش یافته است و از این رو خرابی جاده ها نیز افزایش یافته است. یکی از متداول ترین شیوه های کاهش خرابی های جاده ها، افزایش مقاومت آسفالت است که با استفاده از مواد اصلاح کننده ی آسفالت صورت می گیرد. در این بین، مواد اصلاح کننده ای که اصلاح خصوصیات قیر و تسلیح آسفالت را همزمان انجام می دهند از اقبال بیشتری برخوردار هستند. الیاف سازهای مرکب آرامید- پلی اولفین و پارافایبر، هر دو جز مواد پر مصرفی هستند که در تولید آسفالت های اصلاح شده کاربرد دارند. در این پژوهش به بررسی آسفالت های اصلاح شده با این دو ماده با استفاده از آزمایش های خزش دینامیکی، شیارشدگی، شکست دمای معتدل و خستگی بارگذاری کشش غیرمستقیم پرداخته شده است. نمونه های آسفالتی اصلاح شده با الیاف سازه ای مرکب- آرامید پلی اولفین با مقادیر مصرف 0/05، 0/075، 0/1 درصد وزنی مخلوط آسفالتی و نمونه های آسفالتی اصلاح شده با پارافایبر نیز با مقادیر مصرف 0/1، 0/15، 0/2 درصد وزنی مخلوط آسفالتی ساخته شدند و آزمایشات مورد اشاره نیز بر روی آنها انجام گرفت. نتایج نشان می دهد که در تمامی آزمایشات، عملکرد الیاف سازه ای مرکب آرامید- پلی اولفین بهتر از پارافایبر بوده است. مطابق با نتایج مشخص شد که الیاف سازه ای مرکب آرامید- پلی اولفین عملکردی بهتر از پارافایبر داشته است، هر چند هر دو الیاف باعث بهبود آسفالت شده اند.