تحلیل عملکرد سلول های خورشیدی با رویکرد افزایش بازده خروجی با استفاده از ردیابی نقطه ای ماکزیمم توان

استفاده از انرژی های نو می تواند باعث کاهش وابستگی به منابع فسیلی، کاهش انتشار گازهای آلاینده از بخش های تولید و مصرف منابع انرژی و همچنین باعث کاهش انتشار گازهای گلخانه ای که تاثیر اساسی بر گرمایش جهانی دارند، شود. منابع زیادی به عنوان انرژی تجدیدپذیر در دسترس هستند که در میان آن ها گرایش به سمت انرژی خورشیدی بیشتر است. مهمترین بحث در زمینه ی انرژی خورشیدی قیمت تمام شده ی انرژی بدست آمده از سلول ها می باشد که می توان با افزودن ردیاب ماکزیمم توان مناسب این هزینه ی نهایی را کاهش داد. هدف این تحقیق، ارایه روشی جدید جهت ردیابی نقطه ماکزیمم توان به صورت دو مرحله ای است که برای استخراج ماکزیمم توان از چند آرایه فتوولتاییک تحت سطوح مختلف تابش و دما (شرایط نیم سایه) استفاده می شود. سیستم شامل دو آرایه سری، بار، مبدل و روش پیشنهادی می باشد که در نرم افزار سیمولینک متلب شبیه-سازی شده است. شبیه سازی به دو بخش تقسیم شده است که شامل نشان دادن ناتوانی روش P&O در ردیابی تحت شرایط نیم سایه و عملکرد روش دو مرحله ای پیشنهادی تحت این شرایط با دو روش P&O و RCC می باشد. با مقایسه روش های تک مرحله ای و دو مرحله ای دیگر با این روش، مشاهده می شود که این روش دقیق تر و سریعتر می باشد. بازده این روش حدود 95% و زمان همگرایی تحت شرایط متغیر جوی 15میلی ثانیه می باشد.