رویکرد نهادی برای مدیریت مدرسه مبتنی بر تعاونی

چشم انداز و رسالت عظیمی که بر عهده آموزش وپرورش گذاشته شده است مستلزم همکاری تمامی نهادهایی است که از بروندادهای آموزش وپرورش بهره برداری می کنند. در تحقق این هم گرایی بین نهادهای دولتی و حاکمیتی، تخصیص نابجای منابع مالی دولتی در آموزش وپرورش و عدم شفافیت مالی، از مهم ترین و موثرترین عواملی است که عدم تعادل را برای هم گرایی نهادها با آموزش وپرورش ایجاد می کند. به همین دلیل بین امکانات موجود در آموزش وپرورش و انتظاراتی که جامعه از آموزش وپرورش دارد توازن به وجود نمی آید. لذا به منظور دستیابی به اهداف و راهبردهای کلان آموزش وپرورش و به منظور کسب رتبه اول در منطقه تا سال 1404 و دستیابی به کشوری که در مسیر توسعه قرار گیرد نیازمند این هستیم که سیاست ها و برنامه های ویژه، طراحی و به مرحله اجرا گذاشته شود به طوری که موجب شفافیت مالی، ارتقاء کارایی، توسعه و نهادینه کردن عدالت آموزشی و تقویت مشارکت اثربخش و مسیولیت پذیری نهادها در آموزش وپرورش گردد. بدین منظور نیازمند ساختاری هستیم که منابع درون زا در مدارس اعم از منابع انسانی و سرانه دانش آموزی در قالب مدیریت تعاونی به طور بهینه تخصیص یابد. لذا دستیابی به این مهم مستلزم رویکرد نهادی در ترسیم ساختار مدارس است. به طوری که مدارس به تیم معلمان واجد شرایط آموزش وپرورش واگذار شود. این مقاله درصدد است عواملی را که بر مدیریت مشارکتی مدارس تاثیر می گذارد، نشان دهد و برنامه ها و وظایف دولت برای ایجاد این عوامل را مورد تبیین قرار دهد. سیاست های راهبردی و اجرایی ایجاد مدیریت تعاونی مدارس بر اساس این عوامل و برنامه ها و وظایف دولت مورد تبیین قرار خواهد گرفت.