باز آفرینی الگوهای معماری سنتی در معماری معاصر بارویکرد معماری پارامتریک

بی توجهی به سنت های معماری و شهرسازی ایرانی-اسلامی در جریان ورود مدرنیته اغتشاش و ناهماهنگی را در شهر های ایرانی به همراه داشته است. نپرداختن به روش های نوین طراحی در معماری و شهرسازی اسلامی نیز یکی از مهم ترین موانع در مسیر عملیاتی شدن این اصول ارزشمند می باشد. این گفتار با هدف حفظ ارزش های متعالی معماری و شهرسازی اسلامی در پی مناسب سازی شیوه های طراحی نوین از جمله طراحی پارامتریک در راستای بهره گیری در معماری وطراحی شهری اسلامی مطابق با نیاز ها و شرایط دوران معاصر می باشد. این پژوهش برآن است تا ضمن بررسی الگوهای معماری اسلامی دربناهای تاریخی ایرانی وهمخوان سازی آنها با معماری پارامتریک، زمینه الگووارگی جهت به کار گیری در شیوه یاد شده را فراهم کند.این الگوها میتوانندمجددا مطابق با روح حاکم بر معماری معاصربازآفرینی شوند،جهت تبیین موضوع از روش های کیفی و شیوه های یافته اندوزی کتابخانه ای و مشاهده بهره گرفته است. همچنین با استفاده از روش موردکاوی که تنوعی از قلمرو های مرتبط در بافت های تاریخی و با ارزش ایران را در بر می گیرد فرآیندی جهت طراحی اسلامی با بهره از شیوه پارامتریک ارایه گردیده است