مقایسه سیستم خبره فازی با روش های ارزش یابی کلاسیک

در رویکرد مدیریتی هوشمند، به عنوان فرآیندی در نظر گرفته می شودکه داده ها را از درون و بیرون سازمان جمع آوری می کند تا به تولید اطلاعات مربوط به فرآیند تصمیم گیری بپردازد. در اینجا نقش هوشمندی کسب و کار ایجاد یک محیط اطلاعاتی است که در آن داده های عملیاتی از سیستم های پردازش مختلف و منابع بیرونی به منظور استخراج دانش تصمیماتی که با پیاده سازی و ارزیابی اهداف کلان و کوتاه مدت سازمان مرتبط می باشند. روش کار و طراحی سیستم استنتاج فازی به این صورت است که ما در ابتدا سیستم استنتاج فازی هوشمندی طراحی می نماییم. از سیستم استنتاج فازی می توان به عنوان یک مدل پیش بینی برای زمانی که داده های ورودی یا خروجی دارای عدم قطعیت بالایی باشند استفاده نمود، زیرا در چنین شرایطی روش های کلاسیک نمی توانند به خوبی عدم قطعیت های موجود در داده ها را در نظر بگیرند. این سیستم ها زبان طبیعی را توسط کارشناسان به نمادهای منظمی تبدیل می کنند، مجموعه های فازی استطاعت نمایندگی ای از دانش با تعداد کمتری از قوانین را دارند، نگاشت دقیق تری را می توان بین ورودی و خروجی اطلاعات در این سیستم ها به دست آورد. اخیرا و نسبت به دیگر روش ها استفاده از سیستم های خبره بسیار افزایش یافته است. این برنامه ها، کامپیوتر هوشمند طراحی شده برای شبیه سازی رفتار حل مسیله از یک انسان که یک متخصص در یک دامنه باریک و با نظم می باشد. در این مقاله هدف مقایسه طرح پیشنهادی برای توسعه یک سیستم خبره فازی برای کمک به موسسات آموزشی زبان در جهت تعیین سطح تحصیلی برای یک داوطلب زبان آموزی می باشد. با توسعه سیتم های فازی، نشان داده شده است که روش استفاده از منطق فازی برای کمک به انتخاب کاراتر از روش های کلاسیک خواهد بود.