بررسی میزان پایداری نانو سیال اکسید مس _ اتیلن گلیکل/آب دیونیزه به عنوان سیال عامل برای سیستم های حرارتی گردآورنده تخت خورشیدی
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 511
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MCIS03_014
تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396
چکیده مقاله:
در این نوشته پایداری و ضریب هدایت حرارتی نانو سیال اکسید مس در سیال پایه اتیلن گلیکل/ آب دیونیزه به صورت تجربی مورد مطالعه قرار گرفته است. روش طراحی آزمایش مرکب مرکزی که جزء روش رویه پاسخ RSM است، در نرم افزار طراحی آزمایش Design Expert برای شناسایی نانو سیالی که بتواند بیشترین پایداری و در عین حال بیشترین ضریب انتقال حرارت هدایتی را داشته باشد، مورد استفاده قرار گرفته شده و در نهایت با استفاده از نتایج این آزمایش، نانو سیال اکسید مس با کسر جرمی 0.3 اکسید مس و با 0.1 درصد جرمی سورفکتانت SHMP و با سیال پایه 20 درصد جرمی اتیلن گلیکل و 80 درصد جرمی آب به عنوان نانو سیالی با بیشترین پایداری و ضریب انتقال حرارت هدایتی معرفی شد. این نانو سیال می تواند شرایط مورد نیاز برای سیستم های حرارتی مخصوصا گردآورنده خورشیدی را در دماهای کاری زمستان تامین کند
کلیدواژه ها:
نویسندگان
علی نصیری علی آباد
دانشجو، پژوهشکده انرژی، پژوهشگاه مواد و انرژی.
امیر حسین زمزمیان
استادیار، پژوهشکده انرژی، پژوهشگاه مواد و انرژی
محمد پازوکی
استاد، پژوهشکده انرژی، پژوهشگاه مواد و انرژی