مدل سازی رشد عمودی شهر توریستی چادگان

تراکم ساختمانی همواره به عنوان یکی از شاخص های مهم در شهر سازی مورد بحث بوده است در واقع تراکم ساختمانی می تواند به بسیاری از مسایل شهری از جمله کمبود زمین کاهش هزینه های نگهداری شهری،افزایش بهره وری شهر کمک کند. ولی از نقاط ضعف این فرایند افزایش ترافیک،کاهش سرانه های کاربری ها و کاهش کیفیت محیطی و... می باشد.پس به نظر می رسد میزان تراکم مسکونی دارای یک مقدار بهینه می باشد که هم بهره وری شهری افزایش یابد و همچنین کیفیت محیطی کاهش نیابد. این مقدار مطلوب در هر مختصات جغرافیایی بر اساس پتانسیل منطقه شامل،قیمت زمین، شیب زمین، ظرفیت معابر،اندازه پلاکهای مسکونی ،میزان استقبال انبوسازان.مشخص می گردد. این تحقیق با هدف کاربردی و بروش علی تحلیلی می باشد.با بررسی کاربری وضع موجود،عرض معابر تعداد طبقات در شهر چادگان و توسعه قایم شهر بردش رگرسیون چند متغییره مدل سازی شده و نتایج بدست آمده حاکی از آن است که بافت اورگانیک پتانسیل کمتر و بافت های اندیشیده دارای پتانسیل بالاتری در زمینه رشد عمودی دارا می باشد.