بررسی اثرات نسبت آب به سیمان بر ویژگی های بتن خود تراکم و بهینه سازی آن با VMA و پودرسنگ آهک

بتن خود تراکم، بتنی است با قابلیت روانی و کارایی بسیار بالا، که تحت اثر وزن خود و بدون صرف هیچ گونه انرژی متراکم می شود.تعیین نسبت آب به سیمان و میزان فوق روان کننده ها، یکی از مهمترین ویژگی ها در نسبت طرح اختلاط بتن خود متراکم می باشد جهت بررسی این مسیله آزمایش روی 5 مخلوط با نسبت آب به سیمان مختلف 46-38 درصد پودر و VMAثابت و همزمان افزایش مواد فوق روان کننده به منظور دستیابی به اسلامپ 80-65 سانتی متر که مناسب برای بتن خود متراکم است،انجام شد.مخلوط های طرح شده در حالت تازه آزمایش های ریولوژی مختلف از قبیل جریان اسلامپ 50 Tوقیف Vوقیف 5v دقیقه حلقه Jوجعبه L قرار گرفتند تا از نظر خصوصیات خودتراکمی در محدوده استاندارد قرار گیرند. پس از تایید شدن در این قسمت، طرح ها برای تعیین مقاومت فشاری در سن 7و28 روزه جذب آب و یخبندان، تحت آزمایش قرار گرفتند ومقایسه اثرات نسبت های مختلف آب و سیمان در آزمایش های بتن تازه و سخت شده مورد بررسی قرار گرفت نتایج نشان می دهد کاهش نسبت آب به سیمان در طرح ها باعث افزایش مقاومت فشاری و کاهش درصد جذب آب شده و نیزمقاومت در برابر یخبندان افزایش یافته است