باغ مشارکتی نمونه موردی محله ی مینودر شهر قزوین

باغ مشارکتی به معنای باغی است که به صورت چند نفره و با اهداف تفریحی و در راستای برنامه های احیای محیط اجتماعی اداره میشود. مهمترین هدف این باغها کارکرد اجتماعی آن است. تعامل قوی با همسایگان، افزایش روحیه ی مشارکتی، کاهش جرایم، افزایش هویت فرهنگی، ساماندهی اوقات فراغت، آموزش و... از مزایای اجتماعی باغ های مشارکتی هستند. این باغها اگرچه اقدامی در سطح محلی به شمار میآیند اما از کارکردهای جهانی برخوردار هستند و در واقع واکنشی به چالش های جهانی در مقیاس خرد است. در بستر شهری جوامع امروز، موقعیت ها و زمینه ای بسیار زیادی وجود دارد که قابلیت تبدیل به باغ های مشارکتی را دارند که امکان استفاده از مزایای آنها را برای ساکنین شهر و به ویژه محله فراهم می آورند. از مهمترین مناطق مستعد احداث باغ های محله ای، زمین هایی موسوم به فضاهای گمشده هستند که امروزه به تعداد زیادی در شهرها وجود دارند. فضا های گمشده فضاهای کوچکی هستند که بنا به دلایل مختلف از جمله ابعاد، موقعیت، قرارگیری و... از آنها برای کاربری های شهری با مقیاس متوسط و بزرگ استفاده نشده است. محله ی مینودر در قزوین نیز محله ای چند فرهنگی و با سکونت اقشار متوسط و ضعیف جامعه است که دارای تعدادی فضاهای گمشده و بی دفاع می باشد و همچنین نداشتن هویت از ویژگی های آن به حساب می آید. در این مقاله پس از ارایه تعریفی دقیق از ترکیب باغ مشارکتی و تبیین کارکردهای آن در محیط شهری، اثرات مطلوب آن مورد بررسی قرار خواهد گرفت. سپس فضاهای گمشده ی شهری و اهمیت آنها در راستای مباحث توسعه ی پایدار شهری مورد بحث قرار گرفته و به لزوم احداث باغ مشارکتی در محله ی مینودر پرداخته شده است. اطلاعات مورد نیاز در این مقاله با استفاده از روش های تحقیق اسنادی، توصیفی، مصاحبه و نیز مشاهدات میدانی جمع آوری شده است.