اثر بازی های حرکتی خلاق بر رشد اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,044

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

SBSP01_006

تاریخ نمایه سازی: 7 اسفند 1396

چکیده مقاله:

رشد اجتماعی سبب اعتلای رشد عقلانی و سایر جنبه های رشدی فرد می گردد (رهنما و علیین، 1384 ). ارزیابی رشداجتماعی کودکان کمتوان ذهنی بهتازگی موردتوجه پژوهشگران قرارگرفته است. این کودکان، عموما در فعالیتهای اجتماعیشرکت نمی کنند و اغلب دست به اعمال ضداجتماعی می زنند (الریچ، بردگارت، لیود، تیرنان و هورنیاک، 2011 ). بر اساس نظریهپردازشگر اطلاعات اجتماعی تجارب حرکتی در رشد اجتماعی نقش بسزایی دارد (عمارتی، نمازیزاده، مختاری و محمدیان،1390 ). یکی از این تجارب بازی است. بازی فرآیندی چندبعدی در خدمت تکامل و رشد کودک است و منجر به رشد اجتماعیو بهبود مهارتهای ارتباطی کودک میشود (جعفری و جعفری، 1389 ). بازی های حرکتی خلاق به کودک در بیان احساسات،علایق، تمایلات، ارزشها و اعتقادات کمک می کنند و تکیه گاهی برای قضاوت آنان محسوب میشود (سید عامری، 1383 ). درمورد نقش بازی در اجتماعی شدن نظرات متفاوتی وجود دارد. عدهای از محققان چون هیوود (1993 )، گاریتا، اوالسون و کاراسو کراپسای ( 2008 )، اسکینز، راجرز و باندی( 2006 )، همایون نیا، فاضل کلخوران و محمدزاده ( 1394 ) ،غلامی، آبانی آرانی، قاسمی و غفاری ( 1395 )، محرابیان، شفیع نیا، حیدری نژاد و مهدی پور ( 1395 )، ترن، بیگز،سیمسون، دملو، هانیه، گوین، ویر وفیشر ( 2014 )، مرادی کچلکی و فقیرپور ( 2015 ) معتقدند که مشارکت کودکان در فعالیتهای گروهی و بازی با همسالان موجبرشد اجتماعی آنها میشود. جهانیان نجف آبادی و آل ابراهیم ( 1392 ) در پژوهشی نشان دادند که بازیدرمانی نقش عمده ای دررشد اجتماعی دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر داشت. از طرفی عمارتی، نمازی زاده، مختاری،محمدیان( 1390 ) ،رمضانی نژاد ( 1375 )، بیتی( 1994 ) و نوسیو یانگشیم( 2005 ) افزایش رشد اجتماعی را از طریق فعالیت هایبدنی و بازی ضعیف می دانند (همایون نیا و همکاران، 1394 ). با توجه به اهمیت رشد اجتماعی و مشکلاتی که کودکان کم توانذهنی به دلیل ضعف در رشد اجتماعی تجربه می کنند، ضروری است اقدامات لازم برای بهبود آن صورت پذیرد. همچنین اغلبتحقیقات انجام گرفته درزمینه نقش ورزش و بازی در رشد اجتماعی توصیفی بوده است. به همین دلیل، هدف کلی پژوهشحاضر، بررسی تاثیر بازی های حرکتی خلاق بر رشد اجتماعی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر بود.

نویسندگان

نسیم عطایی فراچه

کارشناس ارشد رفتار حرکتی، دانشگاه شیراز

ربابه رستمی

دانشیار بخش علوم ورزشی، دانشگاه شیراز

محبوبه البرزی

دانشیار بخش تعلیم و تربیت، دانشگاه شیراز