بررسی اثر تعاملی سن و سطح مهارت برگشت سالتو بر توانایی چرخش ذهنی دختران شناگر

هدف از پژوهش حاضر تعیین اثر تعاملی سن و سطح مهارت برگشت سالتو بر توانایی چرخش ذهنی در دختران شناگر بود. این پژوهش به صورت علی مقایسه ای و با طرح تک مرحله ای و پس رویدادی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شناگران دختر شهرستان شیراز بود که مهارت برگشت سالتو را آموزش دیده بودند. از بین آن ها به روش نمونه گیری هدفمند 60 آزمودنی انتخاب و سپس در چهار گروه (7تا 9سال با مهارت پایین، 7تا 9 سال با مهارت بالا، 10 تا 12 سال با مهارت پایین و 10 تا 12 سال با مهارت بالا) قرار گرفتند. سطح مهارت سالتو براساس میانگین نمره سه داور تعیین گردید. برای اندازه گیری چرخش ذهنی از آزمون قلم و کاغذ تصویری( با پایایی 0/75 به روش آلفای کرونباخ) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش آماری تحلیل واریانس دو راهه با سطح معناداری 0/05 = α استفاده شد. یافته ها نشان داد که نمرات چرخش ذهنی بین گروه های سنی اختلاف معنادار ندارد (p=0/638)؛ این در حالیست که نمرات چرخش ذهنی بین دو گروه سطح مهارت اختلاف معنادار نشان داد (P=0/0001). در مورد تعامل سن و سطح مهارت در چرخش ذهنی اختلاف معنا داری مشاهده نشد (P=0/312). نتایج حاکی از آنست که چرخش ذهنی با سطوح مهارت متفاوت تغییر می کند. با توجه به این که ضریب اتا سطح مهارت برابر با 0/428 به دست آمده است، می توان گفت حدود43 %از تغییرات چرخش ذهنی به سطح مهارت و مابقی به عوامل دیگر بستگی دارد. بنابراین احتمالا می توان ویژگی های ذهنی ورزشکاران از جمله چرخش ذهنی را نیز با استفاده از تمرینات مهارتی تغییر داد.