بررسی تاثیرات فرهنگی در معماری بومی ایران از منظر پایداری شهری

امروز شاید بیش از هر زمان دیگر در عرصه معماری و شهر دچار نابسامانی و ناسازی هستیم. از سویی با بناهایی مواجه هستیم که هیچ نسبتی با تاریخ و فرهنگ سرزمین ما نداشته و بدون وجود زمینه های فرهنگی، اجتماعی و فلسفی، بنا به سلیقه و خوشامد کارفرمایان و طراحان، با اقتباس از نمونه های خارجی، در گوشه گوشه شهرهای ما سر بر آورده و دیدگاه متحیر شهرنشینان را به خود خیره می نمایند. معماری بومی زمینه ای بر اهمیت دهی بر ارزشهای فرهنگی و اجتماعی هر جامعه ای میشود که باید برای جهانی شدن هرجامعه و ملتی بازشناسی ارزشهای معماری و فرهنگ آن جامعه برای دستیابی به اهداف بلند مدت آرمانی هر ملتی از مبنای معماری بومی آن جامعه شروع شود، استمرار استفاده جامعه از آن بستری برای جهانی شدن سبک معماری بومی آن جامعه میگردد و علاوه بر آن معماری بومی جذابیت و زیبایی ارمغان می آورد. مقاله حاضر سعی دارد که به این مساله پرداخته و در این راستا مطالبی را ارایه نماید. پژوهش حاضر به روش توصیفی و ابزار گرد آوری آن مطالعات کتابخانه ای انجام شده است و به بررسی تحقیقات در زمینه تعریف فرهنگ و معماری بومی و تاثیر این دو بر هم می پردازد. نتایج حاصل بیانگر این است، که حفظ و تلفیق ارزشهای معماری بومی، بیانگر راز پیوستگی انسانها به تاریخ و محیط کالبدی خود و در پی آن موجب پایداری در هر زبان و فرهنگی میباشد.