بررسی ارتباط فنولوژی با پتانسیل عملکرد و مقاومت به تنش خشکی در برخی از ارقام و ژنوتیپ های زراعی گندم در ایران

تناسب الگوهای رشدی ارقام گندم مورد کشت در یک منطقه با شرایط آبوهوایی منطقه، میتواند سبب ارتقای توان تولید عملکرد گیاهان شود. هدف پژوهش حاضر نیز شناخت فنولوژی دامنه گستردهای از ارقام و ژنوتیپهای گندم زراعی در ایران و بررسی ارتباط فنولوژی با حفظ پتانسیل عملکرد در شرایط تنش خشکی آخر فصل بود. در همین راستا 36 ژنوتیپ گندم در دو شرایط فاریاب و تنش خشکی در قالب طرح لاتیس ساده با سه تکرار در مزرعه دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران در سال زراعی 1389-1390 بررسی شدند. فنولوژی و صفات عملکرد دانه، تعداد دانه در سنبله و وزن هزاردانه برای همه ارقام ثبت شد. نتایج آزمایش نشان داد اغلب ارقامی که رشد رویشی خود را بهسرعت سپری میکنند و وارد دوره زایشی میشوند، توان بیشتری برای تحمل تنش خشکی آخر فصل دارند. همچنین در شرایط تنش خشکی مشاهده شد که اغلب ارقام گندم با دوره کوتاه پر شدن دانه مانند سیمینه، چناب، استورک، مغان 3 ،کراس فلات هامون و دی ان-11 ،صاحب برترین رتبههای تولید وزن هزاردانه بودند.