بررسی ویژگی هایی از زیست شناسی و مدیریت شیمیایی علف هرز گندم یونانی (Triticum boeticum Boiss.) در گندمزارها

به منظور شناخت ویژگیهای زیست شناسی (بیولوژی) و بررسی امکان کنترل گندم یونانی ( Triticum .Boiss boeticum ،(علف هرز در حال گسترش در گندم زارهای غرب کشور، بررسی هایی بهصورت آزمایشگاهی، گلخانهای و صحرایی در پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران در سال 1389به اجرا در آمد. در بررسی آزمایشگاهی برای تعیین دمای بهینه جوانهزنی علف هرز گندم یونانی تیمارهای دمایی شامل 5 ،10 ،15 ،20 ،25 ،30 و 35 درجه سلسیوس و برای تعیین تحمل نسبی به تنش کمآبی، پتانسیلهای 0 ،4 ،-8 -و 12 -بار، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار انجام گرفت. برای بررسی امکان کنترل شیمیایی علف هرز گندم یونانی، در بررسی گلخانهای و صحرایی تیمارهای علفکشی مرسوم در گندم شامل: دیکلوفوپ متیل، فنوکساپروپ-پی-اتیل، کلودینافوپ-پروپارژیل، سولفوسولفورون، مزوسولفورون+ یدوسولفورن و پینوکسادن با میزانهای توصیهشده در دو مرحله رشدی (مرحله 5-3 برگی و اواسط پنجهزنی) بر روی دو گونه گندم زراعی و گندم یونانی اعمال شد. برای بررسیهای گلخانهای و صحرایی آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به ترتیب با چهار و سه تکرار در نظر گرفته شد. با توجه به نتایج بهدستآمده در بررسی آزمایشگاهی مشاهده شد که با افزایش پتانسیل اسمزی در دماهای مختلف مولفههای جوانهزنی دارای کاهش معنیداری بودند. در بین تیمارهای دمایی، دمای 35درجه سلسیوس بازدارنده جوانهزنی شد. نتایج بررسی گلخانهای نشان داد زیستتوده علف هرز در هر دو مرحله رشدی تحت تاثیر تیمارهای علف کشی قرار گرفت. در بین تیمارهای علفکشی،علف کشهای مزوسولفورون + یدوسولفورن و دیکلوفوپ متیل بهترتیب با 3/37 و 8/44 درصد کاهش نسبت به شاهد، کمترین و علف کشهای سولفوسولفورون و کلودینافوپ-پروپارژیل بهترتیب با 4/75 و 5/77 درصد کاهش نسبت به شاهد، بیشترین کنترل زیست توده علف هرز را داشتند. به طورکلی برپایه نتایج صحرایی و در صورت حضور علف هرز boeticum. T در گندمزار کشتشده با رقم شیراز، کاربرد دو علفکش سولفوسولفورون و پینوکسادن، با توجه به کنترل مناسب boeticum. Tو آسیب و زیان کمتر به گیاه زراعی توصیه میشود.