خطوط انتقال انرژی به شبه قاره هند و امنیت ملی ایران

جنوب آسیا به ویژه کشورهای هند و پاکستان از متقاضیان بزرگ گاز و ایران و ترکمنستان ازجمله دارندگان عمد ه منابع گاز، در منطقه و جهان محسوب میشوند. بر این اساس در سال های گذشته برای تامین گاز هند و پاکستان، دو خط لوله پیشنهادشده است. پژوهش حاضر بر آن است تا به این پرسش پاسخ دهد که ژیوپلیتیک خطوط لوله انتقال انرژی به شبه قاره هند، چه تاثیری بر امنیت ملی جمهوری اسلامی ایران دارد فرضیه مقاله بدینصورت است که با توجه ظرفیتهای ژیوپلیتیک و نیز موقعیت ژیواستراتژیک جمهوری اسلامی ایران، با تلاش برای تحقق خط لوله صلح، این کشور می تواند به صورت ایجابی در تامین امنیت ملی و افزایش وزن ژیوپلیتیک خود موثر باشد، اما به علت ساختار نظم ژیوپلیتیک پساجنگ سرد و محور یت هژمونی آمریکا در این نظم و مخالفت این کشور با مشارکت فعال ایران در پروژههای انتقال انرژی در منطقه، سیاست انزوای ژیوپلیتیک ایران و حذف آن از خطوط انتقال انرژی و یا ممانعت از شکلگیری آنها و طرح خطوط جایگزین ازجمله تاپی به جای خطوطی که نقش ایران در آن پررنگ است را پیگیری مینماید. این پژوهش به روش توصیفی تحلیلی و با کمک منابع الکترونیک و کتابخانهای انجام شده است.