تاثیر تنک کردن شیمیایی روی خصوصیات میوه و سال آوری درختان زیتون در ارقام دزفول و فیشمی

در طی سال های 73، 74 و 75 به منظور بررسی اثرات تنک کردن شیمیایی روی خصوصیات میوه و سال آوری درختان زیتون، پژوهشی روی دو رقم محلی زیتون به نام های دزفول و فیشمی در باغ بش شیراز انجام شد. در سال اول، در زمانی که میانگین قطر میوه ها در ارقام دزفول و فیشمی به ترتیب 6/43 و 6/28 میلی متر بود، شاخه های حامل میوه ها حامل میوه با اسید نفتالین استیک (100، 150 و 200 میلی گرم در لیتر)، نفتالین استامید (200 و 300 میلی گرم در لیتر ) و کود اوره (0/6 و 1/2 درصد) محلول پاشی شدند. در این سال، محلول پاشی دیرهنگام باعث شد تا تیمارها نسبت به شاهد اثر معنی داری بر درصد ریزش میوه، خصوصیات میوه و سال آوری درختان ارقام مذکور نداشته باشند. در سال دوم، محلول پاشی در زمانی صورت گرفت که میانگین قطر میوه ها در ارقام دزفول و فیشمی به ترتیب 3/80 و 3/73 میلی متر بود و در ضمن تیمارها کود اوره 6 و 12 درصد نیز به تیمارهای سال اول اضافه شد. در سال دوم، در رقم دزفول، تیمارها ی اسید نفتالین استیک 150 و 200 میلی گرم در لیتر و در رقم فیشمی، تیمارهای اسید نفتالن استیک 100، 150 و 200 میلی گرم در لیر نسبت به شاهد به طور کاملا معنی داری باعث افزایش ریزش میوه ها شدند ولی هیچ کدام از تیمارهای نفتالین استامید و کود اوره نسبت به شاهد تاثیر معنی داری بر درصد ریزش میوه ها نداشتند. تیمارهای اسید نفتالین استیک 150 و 200 میلی گرم در لیتر به ترتیب در ارقام فیشمی و دزفول نسبت به شاهد باعث افزایش معنی داری در وزن، طول، قطر، حجم، وزن گوشت و نسبت گوشت به هسته میوه شدند. به طور کلی، تیمارها اثر معنی داری روی درصد گل دهی سال بعد و سایر خصوصیات میوه نداشتند. در سال سوم، در 20 روز پس از مرحله تمام گل شاخه های حامل میوه درختان زیتون رقم فیشمی با تیمارهای کود اوره (1/2، 3 و 6 درصد) و سوین (1200 و 2400 میلی گرم در لیتر) محلول پاشی شدند. در این سال، هیچ کدام از تیمارها نسبت به شاهد تاثیر مثبت معنی داری روی درصد ریزش میوه و خصوصیات میوه نداشتند.