ارزیابی کارایی نسبی بنادر کانتینری عمده ی منطقه ی خاورمیانه با رویکردDEA-AP

هدف از تحقیق حاضر ارزیابی کارایی نسبی بنادر کانتینری عمده ی خاورمیانه، همچنین بررسی تغییرات در کارایی تکنیکی موضعی وماهیت بازدهی نسبت به مقیاس بنادر مورد توجه این پژوهش در بازه زمانی 2011 تا 2013 می باشد. در این کار تحقیقاتی ابتدا با استفاده از مدل بنکر، چارنز و کوپر تحت عنوان بازدهی نسبت به مقیاس متغیر خروجی محور، کارایی نسبی بنادر کانتینری عمده ی منطقه ی خاورمیانه ارزیابی گردید؛ سپس بر اساس نتایج حاصل، بنادر کارا با استفاده از روش اندرسون پیترسون رتبه بندی شدند. بر اساس نتایج حاصل از مدل بازدهی نسبت به مقیاس متغیر خروجی محور، بندر امام خمینی (ره) کارایی عملیاتی ضعیفی را از خود نشان داده است و از طرفی بنادر بوشهر، جبل علی، خورفکان و اسکندریه، بالاترین ضریب کارایی را به خود اختصاص دادند. بخش دیگری از این مقاله به جمع بندی، نتیجه گیری و پیشنهاداتی به منزله افزایش فعالیت های بندری در راستای کاراتر شدن بنادر مورد مطالعه اختصاص یافته است.