مبانی فرانظری مکتب انگلیسی در روابط بین الملل

مباحث فرانظری یکی از ابعاد نظریه پردازی در روابط بین الملل است که به طور ویژه در دهه های 80 و 90 ، با رشد جریان انتقادی یا بازاندیش گرا در یک حوزه مورد توجه نظریه پردازان و روابط بین الملل قرار گرفت. مکتب انگلیسی یا سنت خردگرایی به مجموعه آثار و نویسندگانی اشاره می کند که در برداشت از روابط بین الملل، آن را یک جامعه مرکب از دولت ها می داند و قایل به اهمیت اهداف، قواعد، ارزش ها و هنجارهای مشترک در آن است که یکی از ابعاد مهم در مکتب انگلیسی هستی شناسی است که جوهره سیاست بین الملل به عنوان عرصه ای خاص از عمل سیاسی است نوبت هستی شناسی تعیین مرجع انضمامی یک گفتمان تبیینی است . هستی شناسی وجه تبیینی یک نظریه را هستند تعیین نمی کند اما در آن محدودیت ایجاد می کند، در مباحث هستی شناسی، چیستی واقعیت اجتماعی، سرشت کنشگران، نوع واحدهای کنشگر و رابطه میان کنشگران و ضمیمه کردن استوایی که در آن عمل می کنند مورد مطالعه قرار می گیرد. در این مقاله نگارنده قصد دارد تا ابعاد هستی شناسی را به طور مبسوط تشریع نماید. مکتب انگلیسی نمایانگر تلاشی برای نظریه پردازی عملی است که هم با مسایل مرتبط با واقعیت تجربی سروکار دارد و هم به اندیشه در مورد خیر بشری می پردازد نوبت مکتب انگلیسی با تکیه بر ابعاد غیرمادی و گفتمانی روابط بین الملل، تاکید بر نقش فرهنگی، هنجارها و قواعد، نگاه تاریخی و تفسیری به واقعیت بین المللی، پرهیز از شیء انگاری در مطالعه روابط بین الملل و توجه به ابعاد هنجاری حیات سیاسی بین المللی، به موضعی میان در مباحث فرانظری شکل می دهد که بستر مناسبی را برای مطالعات نظری در پژوهش در حوزه روابط بین المللی فراهم می سازد.