پژوهشی در تحلیل مصداقی ال یاسین در آیه 130 سوره صافات

عبارت اال یاسین بخشی از یک آیه ی قرآنی است که فقط یک بار و در آیه 130 سوره ی مبارکه ی صافات به کار رفته است. مجال تفسیر این آیه با توجه به شرایط ویژه آن، معرکه ی ارایه و تقابل آرای متفاوت تفسیری است. گروهی از مفسران شیعه براساس روایات تفسیری ذیل آیه و اینکه یکی از اسامی پیامبر (ص) یس است و احتمالا برای اثبات فضیلتی برای اهل بیت (ع)، قرایت صحیح آیه را سلام علی آل یاسین و مراد از این عبارت را اهل بیت پیامبر (ع) دانسته اند که که طبیعتا با این فرض، سلام و درود موجود در آیه، متخص ایشان خواهد بود. اما گروهی دیگر از مفسران شیعه و اکثر مفسران اهل سنت با توجه به قرینه هایی مانند قرایت مشهور، شکل ساختاری کلمه و سیاق و سباق، این واژه را شکل دیگری از واژهی الیاس و مراد اصلی از آن را خود حضرت الیاس دانسته اند. از آنجا که مهم ترین دلیل طرفداران صحت قرایت به آل یاسین که مراد از آن اهل بیت (ع) است، روایات تفسیری ذیل آیه می باشد که به صورت جامع بررسی و نقد نشده اند، در پژوهش پیش رو برای تبیین و دستیابی به مفهوم و مصداق اصلی عبارت ال یاسین ، با بهره گیری از برخی شواهد قرآنی، لغوی و دیدگاه های تفسیری، به بررسی و نقد روایات تفسیری ذیل آیه و برخی دیدگاه تفسیری برخی موافقان پرداخته می شود و در نهایت، به ضعف و غیر قابل استناد بودن روایات تفسیری و صحت قرایت ایه به صورت ال یاسین که مراد از آن خود حضرت الیاس است، دست خواهیم یافت. در اینکه مفهوم ایه، سلام بر حضرت الیاس باشد، هیچ نفی فضیلتی از اهل بیت (ع) نشده است و آل یس بودن اهل بیت (به معنی اهب بیت پیامبر بودن و جایگاه والای ایشان در نزد خداوند) با استناد به برخی دیگر از آیات قرآنی و شواهد روایی به راحتی اثبات می شود.